سؤالات رایج و اطلاعات: انحصار وراثت اموال متوفی

انحصار وراثت زمانی است که دادگاه بر فرایندهایی نظارت می‌کند که عنوان قانونی مالکیت را از دارایی شخصی که فوت کرده است («متوفی») به ذی‌نفعان او منتقل می‌کنند. معمولاً باید فرم‌های دادگاه را پر کنید و در دادگاه حاضر شوید تا:

• به دادگاه ثابت کنید که وصیت‌نامه معتبر است (این کار معمولاً روال عادی است)،
• یک نمایندۀ قانونی با صلاحیت اقدام به نمایندگی از طرف متوفی تعیین کنید،
• اموال متوفی را شناسایی و مشخص کنید و آن اموال را ارزش‌یابی کنید،
• بدهی‌ها و مالیات‌ها را بپردازید و
• مابقی اموال را طبق شرایط وصیت‌نامه یا بین ورثۀ متوفی تقسیم کنید.

اگر شخص فوت‌شده اموالی برای نقل‌وانتقال نداشته باشد، معمولاً به انحصار وراثت نیاز نیست. بازماندگان شخص متوفی ممکن است در صورت وجود بدهی یا نیاز به تعیین مهلت برای طلبکارها برای طرح مطالبات، تصمیم به باز کردن یک انحصار وراثت بگیرند.

زمانی که اموالی برای انتقال وجود داشته باشد، فرایند انحصار وراثت همچنین تقسیم اموال به وراث متوفی را ممکن می‌سازد.

خیر. اصطلاح «دارایی انحصار وراثت» به هر اموالی اطلاق می‌شود که در صلاحیت دادگاه انحصار وراثت باشد. دارایی‌هایی که خارج از فرایند انحصار وراثت تقسیم می‌شوند، بخشی از «اموال غیرانحصار وراثت» یک فرد هستند. کالیفرنیا «رویه‌های ساده‌‌شده‌ای» را برای انتقال اموال با ارزش کمتر از مقدار معین (از 20,000 دلار تا 100,000 دلار، بسته به شرایط و نوع دارایی) دارد.همچنین یک راه آسان برای انتقال اموال به همسر بازمانده، اموال نگهداری‌شده در مالکیت مشترک و بیمۀ عمر و مزایای بازنشستگی وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ این روش‌های ساده‌شده، به بخش رویه‌های ساده‌شدۀ انحصار وراثت این وب‌سایت مراجعه کنید.

نه لزوماً. با یک وکیل انحصار وراثت صحبت کنید. ممکن است بدهی یا ادعاهای مالیاتی در میان باشند که انحصار وراثت را به گزینۀ بهتری برای شما تبدیل کنند. اگر مسائل زیادی برای رسیدگی وجود دارد، طی‌کردن مراحل انحصار وراثت به شما این امکان را می‌دهد که به شخصی که با طلبکاران و مقامات مالیاتی سروکار دارد، پول پرداخت کنید.

خیر. مزایا مستقیماً به ذی‌نفعی که نامش ذکر شده است قابل پرداخت هستند. پول از حساب بازنشستگی انفرادی (Individual Retirement Account, IRA)، کئوگ (Keoghs)، و حساب‌های ‎401(k) به‌طور خودکار به افرادی که به‌عنوان ذی‌نفع ذکر شده‌اند منتقل می‌شود. حساب‌های بانکی که به‌عنوان حساب‌های پرداخت پس از فوت (Pay-On-Death, POD) یا حساب‌های «در امانت برای» («توتن تراست») با ذی‌نفع معین شده تنظیم می‌شوند نیز بدون انحصار وراثت، به ذی‌نفع منتقل می‌شوند.

خیر. هنگامی که یک سند امانت فرد زنده مالکیت برخی از اموال متوفی را داشته باشد، آن اموال نیز بدون انحصار وراثت به ذی‌نفعان منتقل می‌شوند. (برای اطلاعات بیشتر به بخش تصمیم‌گیری مالی و پزشکی - اسناد امانت افراد زنده این وب‌سایت مراجعه کنید.)

هزینۀ انحصار وراثت توسط قانون ایالتی تعیین می‌شود. وقتی همۀ هزینه‌ها جمع شوند - اینها ممکن است شامل هزینه‌های ارزیابی، هزینه‌های مجری، هزینه‌های تشکیل پروندۀ دادگاه و رونوشت‌های تأییدشده، هزینه‌های بیمه‌نامۀ معروف به «ضمانت‌نامه»، به‌اضافۀ هزینه‌های حقوقی و حسابداری باشد - هزینۀ انحصار وراثت ممکن است از 4 درصد تا 7 درصد از ارزش کل دارایی و گاهی اوقات بیشتر باشد. اگر کسی با وصیت‌نامه مخالفت کند، ممکن است هزینه‌های دادرسی ممکن است هزاران دلار باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر، قسمت «چقدر باید به نمایندۀ و وکیل شخصی پرداخت کنم؟» را در بخش بستن پرونده و تقسیم اموال انحصار وراثت* این وب‌سایت مشاهده کنید.

*احتیاط: این لینک شما را به بخش دیگری از وب‌سایت منتقل می‌کند که بسیار پیچیده است. ممکن است به یک وکیل برای کمک به درک اطلاعات نیاز داشته باشید.

قانون کالیفرنیا می‌گوید که نمایندۀ شخصی باید ظرف یک سال از تاریخ انتصاب، انحصار وراثت را انجام دهد، مگر اینکه مالیات املاک فدرال را ثبت کند. در این صورت، نمایندۀ شخصی 18 ماه فرصت دارد تا انحصار وراثت را انجام دهد.اگر تا آن زمان انحصار وراثت انجام نشده باشد، نمایندۀ شخصی باید گزارش وضعیت را به دادگاه ارائه کند تا توضیح دهد که چه کار دیگری باید انجام شود و چقدر زمان می‌برد. در صورتی‌که نمایندۀ شخصی به دادگاه گزارش ندهد، ذی‌نفعان می‌توانند از دادگاه بخواهند که به او دستور دهد یک گزارش حسابداری را ثبت کند یا اقدامات دیگری برای بستن پروندۀ انحصار وراثت انجام دهد. دادگاه می‌تواند نمایندۀ شخصی را عزل و شخص دیگری را تعیین کند. گاهی اوقات شرایطی وجود دارد که می‌تواند باعث طولانی‌تر شدن فرایند انحصار وراثت شود. اگر اعتراضی درخصوص وصیت‌نامه وجود داشته باشد (ادعای ارائه‌شده به دادگاه مبنی بر اینکه تمام یا بخشی از وصیت‌نامه معتبر نیست)، یا مقدار و پیچیدگی دارایی مستلزم زمان بیشتر است یا یافتن ذی‌نفعان دشوار است، ممکن است روند رسیدگی طولانی شود. حل‌وفصل برخی از پرونده‌های انحصار وراثت سال‌ها طول می‌کشد.

در کالیفرنیا، جلسات رسیدگی به انحصار وراثت در بخش انحصار وراثت دادگاه عالی در شهرستانی که متوفی در زمان فوت در آن زندگی می‌کرد، برگزار می‌‌شود. در کانتی Alameda، در دادسرای Berkeley به تمام دادرسی‌های انحصار وراثت رسیدگی می‌شود. اسناد وراثتی برای ثبت در ساختمان اداری کانتی در اوکلند، در دادگستری هیوارد، دادگستری فرموند، و دادسرای گیل-شنون در پلسانتون پذیرفته می‌شوند. 

در صورت وجود وصیت‌نامه، معمولاً شخصی که به‌عنوان مجری معرفی می‌شود، به‌عنوان نمایندۀ شخصی تعیین می‌شود - این بدان معنی است که او مسئول ادارۀ اموال و پیروی از قوانین و رویه‌های انحصار وراثت است.تا زمانی که از سوی دادگاه منصوب نشده و «حکم وصایت» رسمی توسط منشی دادگاه صادر نشده است، مجری صلاحیت ندارد به‌عنوان نمایندۀ شخصی اقدام کند. اگر وصیت‌نامه وجود نداشته باشد، یا اگر در وصیت‌نامه نامی از مجری وصیت‌نامه نباشد، یا شخصی که در وصیت‌نامه به‌عنوان مجری وصیت‌نامه نام برده شده قادر به اجرای وصیت‌نامه نباشد یا نمی‌خواهد مجری باشد، دادگاه انحصار وراثت، فردی به نام مدیر موقت را برای رسیدگی به روند امور منصوب می‌کند. دادگاه معمولاً نزدیک‌ترین خویشاوند زنده یا شخصی را انتخاب می‌کند که بخشی از دارایی‌های متوفی را به ارث می‌برد.

لازم نیست نمایندۀ شخصی کارشناس حقوقی یا مالی باشد. اما باید احتیاط و قضاوت معقولی داشته باشد و بسیار مراقب، صادق، وفادار، بی‌طرف و کوشا باشد. این کار «وظیفۀ امانتداری» نامیده می‌شود - وظیفۀ عمل با حسن‌نیت و صداقت از طرف یک شخص دیگر. نمایندۀ شخصی باید مهارت‌های سازمانی خوبی داشته باشد و بتواند جزئیات را پیگیری کند. او باید ترجیحاً در همان نزدیکی زندگی کند و به امور مالی متوفی آشنا باشد. این شرایط، انجام کارها و یافتن سوابق مهم را آسان‌تر می‌کند.

افراد زیر نمی‌توانند نمایندۀ شخصی باشند:

• شخص نابالغ،
• شخصی که تحت قیمومیت است یا به‌نحوی دیگر قادر به انجام وظایف نمایندۀ شخصی نیست،
• شریک تجاری بازماندۀ متوفی، در صورت مخالفت شخص ذی‌نفع (مگر اینکه در وصیت‌نامه شریک به‌عنوان مجری معرفی شده باشد)، یا
• غیرمقیم ایالات‌متحده (مگر اینکه در وصیت‌نامه فرد غیرمقیم به‌عنوان مجری معرفی شده باشد).

نه لزوماً. اما، در برخی مواقع، دادگاه از نمایندۀ شخصی می‌خواهد که برای فروش املاک و مستغلات یا منافع تجاری متعلق به این املاک، از دادگاه اجازه بگیرد. نمایندۀ شخصی نمی‌تواند هیچ‌یک از کارهای زیر را بدون اجازۀ دادگاه انجام دهد: برای اطلاعات بیشتر، رجوع کنید به  مدیریت اموال انحصارو راثتی پس از انتصاب.*

*احتیاط: این لینک شما را به بخش دیگری از وب‌سایت منتقل می‌کند که بسیار پیچیده است. برای کمک به درک اطلاعات ممکن است به یک وکیل نیاز داشته باشید.

اگر نمایندۀ شخصی در خارج از کالیفرنیا زندگی می‌کند، دادگاه از او می‌خواهد که ضمانت‌نامه (بیمه‌نامه‌ای که از ذی‌نفعان دارایی در صورت استفاده نادرست نمایندۀ شخصی از اموال متوفی محافظت می‌کند) دریافت کند؛ حتی اگر در وصیت‌نامه این الزام قید نشده باشد.

• مبالغی به خودش بپردازد،
• مبالغی به وکیلش بپردازد،
• تقسیم اولیۀ اموال بین ذی‌نفعان (به‌استثنای چند مورد) را انجام دهد، یا
• پروندۀ انحصار وراثت را ببندد.

نمایندۀ شخصی باید:

• تصمیم بگیرد که آیا اموالی برای انحصار وراثت وجود دارد یا خیر؛
• محل دارایی‌های متوفی را مشخص کند و آن‌ها را در طول فرایند انحصار وراثت مدیریت کند. این کار ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد و ممکن است شامل تصمیم‌گیری درخصوص فروش املاک یا اوراق بهادار متعلق به متوفی باشد؛
• پرداخت‌های مربوط به دارایی، ازجمله بهره، سود سهام، و سایر درآمدها (به‌عنوان مثال حقوق پرداخت‌نشده، حقوق مرخصی، و سایر مزایای شرکتی) را دریافت کند؛
• یک حساب جاری دارایی راه‌اندازی کند تا پول‌هایی را که باید به متوفی پرداخت شوند نگهداری کند - به‌عنوان مثال، چک حقوق یا سود سهام؛
• مطلع شود که در ازای وصیت‌نامه، چه کسی قرار است چه چیزی و چه مقدار دریافت کند؛ اگر وصیت‌نامه وجود نداشته باشد، مدیر باید به قوانین ایالتی مراجعه کند (بخش‌های 6400 – 6414 قانون انحصار وراثت، معروف به اساسنامه «وراثت بدون وصیتنامه») تا دریابد که وراث متوفی چه کسانی هستند و سهم هر ورثه از دارایی را تعیین کند؛
• دارایی‌ها را ارزش‌گذاری یا ارزیابی کند؛
• به طلبکاران و طلبکاران احتمالیِ پروندۀ انحصار وراثت، اطلاعیه رسمی قانونی ارائه کند و برای طلبکاران برای طرح دعوی، طبق قانون ایالتی مهلت تعیین کند؛
• صحت کلیه دعاوی علیه دارایی را بررسی کند؛
• هزینه‌های خاکسپاری، بدهی‌های معوق و مطالبات معتبر را بپردازد؛
• از وجوه دارایی برای پرداخت هزینه‌های مستمر استفاده کند - به‌عنوان مثال پرداخت‌های وام مسکن، قبوض خدمات شهری و حق بیمۀ صاحب‌خانه؛
• به امور روزمره رسیدگی کند، مانند قطع خدمات شهری، پایان دادن به اجاره‌ها و کارت‌های اعتباری، و اطلاع‌رسانی به بانک‌ها و سازمان‌های دولتی - مانند تأمین اجتماعی، ادارۀ پست؛
• اظهارنامۀ مالیاتی و پرداخت مالیات بر درآمد و دارایی را ارائه کند - ازجمله اظهارنامۀ نهایی مالیات بر درآمد ایالتی و فدرال که بازۀ آغاز سال مالیاتی تا تاریخ فوت را پوشش می‌دهد؛
• پس از کسب اجازه از دادگاه، اموال متوفی را بین افراد یا سازمان‌های ذکرشده در وصیت‌نامه یا در صورت نبود وصیت‌نامه، بین ورثۀ متوفی تقسیم کند؛ و
• رسیدهای تقسیم ارث را بایگانی کند و هرگونه جزئیات بسته‌شدن پرونده را جمع‌بندی کند.

خیر. در صورت اقدام‌نکردن، دادگاه احتمالاً مجری جایگزین را به‌عنوان نمایندۀ شخصی منصوب خواهد کرد. اگر مجری جایگزین وجود نداشته باشد، یا اگر آن شخص مایل به اقدام نباشد، دادگاه فردی را برای این منظور منصوب می‌کند. دادگاه معمولاً یک عضو ذیصلاح خانواده یا یک امین حرفه‌ای مستقل را منصوب می‌کند. اگر تصمیم بگیرید نماینده شخصی باشید، هر لحظه می‌توانید کناره‌گیری کنید. اما، ممکن است مجبور شوید بابت اقداماتی که انجام داده‌اید یک «گزارش» به دادگاه تحویل دهید.

بله. علاوه بر مبالغی که از جیب خود برای مدیریت و حل و فصل دارایی می‌پردازند، نمایندگان شخصی معمولاً مبلغ قانونی 2 تا 4 درصد از دارایی انحصار وراثت را دریافت می‌کنند. با افزایش اندازۀ املاک، درصد کاهش می‌یابد.

دادگاه باید کلیۀ هزینه‌ها و مخارج را تأیید کند. و در شرایط فوق‌العاده، دادگاه ممکن است هزینه‌های دیگری را نیز بپذیرد.

(به قسمت «چگونه هزینه‌های نماینده و وکیل شخصی تعیین می‌شوند» در بخش بستن پرونده و تقسیم اموال ورثه‌ای* این وب‌سایت مراجعه کنید.) 

*احتیاط: این لینک شما را به بخش دیگری از وب‌سایت منتقل می‌کند که بسیار پیچیده است. برای کمک به درک اطلاعات ممکن است به یک وکیل نیاز داشته باشید.

مبالغ مذکور، به‌عنوان درآمد عادی مشمول مالیات هستند و باید در اظهارنامۀ مالیات بر درآمد شخصی شما گزارش شوند. بنابراین، اگر شما نماینده شخصی و تنها ذی‌نفع دارایی هستید، معمولاً دریافت هرگونه هزینه منطقی نیست. اما، پولی که به‌عنوان ذی‌نفع از دارایی دریافت می‌کنید، معاف از مالیات بر درآمد است.

برای اطلاعات بیشتر با یک وکیل صحبت کنید.

دادگاه ممکن است غرامت را کاهش دهد یا رد کند و می‌تواند نمایندۀ شخصی را با شخص دیگری جایگزین کند. نماینده شخصی حتی ممکن است مجبور باشد برای هرگونه خسارتی که باعث شده است هزینه بپردازد.

نمایندۀ شخصی ممکن است در موارد زیر مسئول باشد:

• مدیریت نادرست دارایی‌های متوفی،
• ناتوانی در وصول مطالبات مرتبط با دارایی‌ها،
• اضافه‌پرداختی به طلبکاران،
• فروش یکی از دارایی‌ها بدون مجوز یا با قیمت نامناسب،
• عدم ارائۀ به‌موقع اظهارنامۀ مالیاتی،
• توزیع اموال به ذی‌نفعانِ غیر، یا
• توزیع اموال بین ذی‌نفعان قبل از پرداخت بدهی همۀ طلبکاران و غیره.

خیر. اما اگر اموال پیچیده باشند، ممکن است ایدۀ خوبی باشد. وکیل می‌تواند به شما کمک کند تا تمام مهلت‌ها را رعایت کنید و از اشتباهات و تأخیرها جلوگیری کنید.گاهی اوقات وکیل می‌تواند به جلوگیری از اختلاف‌نظر بین اعضای خانواده بر سر مسائل جزئی یا عمده کمک کند. اما وکیل نماینده منافع نمایندۀ شخصی است نه ذی‌نفعان. ممکن است نیازی به وکیل نداشته باشید اگر: در بیشتر موارد، نمایندۀ شخصی ممکن است هرگز به داخل یک دادگاه مراجعه نکند. اما، او باید به دفتر منشی دادگاه مراجعه کند.

• شما تنها ذی‌نفع هستید،
• دارایی متوفی از دارایی‌های مشترک (مانند خانه، حساب‌های بانکی، بیمه و غیره) تشکیل شده است.
• وصیت‌نامه ساده و روشن است، و
• شما به مطالب سلف‌سرویس خوب دسترسی دارید.

اگر کسی به وصیت‌نامه اعتراض کند، یا وصیت‌نامۀ دیگری را ارائه کند، فرایند «اعتراض به وصیت‌نامه‌» آغاز شده است. اعتراض به وصیت‌نامه غیرمعمول نیست؛ اما شمار کمی از مردم برندۀ آن می‌شوند. با این حال، ممکن است هزینه و زمان زیادی برای آنها صرف شود.

فقط شخصی که «ذی‌نفع» باشد می‌تواند به وصیت‌نامه اعتراض کند. این بدان معناست که فرد باید سهم مالی شخصی در نتیجۀ پرونده داشته باشد.

نمونه‌هایی از افرادی که صلاحیت اعتراض به وصیت‌نامه را دارند عبارت‌اند از:

• فرزند یا همسری که از وصیت‌نامه خارج شده است
• فرزندی که یک‌سوم از دارایی را دریافت می‌کند اگر خواهر یا برادری دوسوم را دریافت کند،
• فرزندانی که فکر می‌کنند خیریۀ محلی نباید تمام دارایی‌های والدین را به‌دست آورد،
• هرکس که در وصیت‌نامۀ قبلی، با او مطلوب‌تر رفتار شده است.

گاهی اوقات، اعتراض به وصیت‌نامه به این دلیل است که فردی می‌خواهد شخص، بانک یا شرکت امین دیگری به‌عنوان نمایندۀ شخصی دارایی یا به‌عنوان امین امانت‌های ذکرشده در وصیت‌نامه حضور داشته باشند.

بیشتر چالش‌ها نسبت به وصیت‌نامه‌ها، از سوی وارثان یا ذی‌نفعان بالقوه‌ای است که ارث کم یا هیچ ارثی دریافت نکرده‌اند. اعتراض‌ها به وصیت‌نامه باید ظرف مدت معین پس از دریافت اطلاعیه فوت، یا دادخواست پذیرش وصیت‌نامه برای انحصار وراثت یا صدور وصیت‌نامه به نمایندۀ شخصی، در دادگاه انحصار وراثت ثبت شود. نمونه‌هایی از دلایل به چالش کشیدن وصیت‌نامه عبارت‌اند از:

• وصیت‌نامۀ دیگری وجود دارد که اگر معتبر باشد، جایگزین وصیت‌نامۀ قبلی خواهد شد؛
• وصیت‌ در زمانی انجام شده است که متوفی ازنظر ذهنی صلاحیت نوشتن وصیت‌نامه را نداشته است؛
• وصیت‌نامه نتیجۀ تقلب، اشتباه یا «اِعمال نفوذ ناروا» بوده است؛
• وصیت‌نامه به‌درستی «اجرا» نشده است (به امضای متوفی رسیده است)؛
• وصیت‌نامه مذکور در واقع جعلی است؛
• به دلایل دیگر (مانند قرارداد قبلی) وصیت‌نامه باطل است.

اگر اعتراض به وصیت‌نامه وجود دارد، باید یک وکیل باتجربه استخدام کنید. دادگاه انحصار وراثت می‌تواند تمام وصیت‌نامه یا فقط قسمت مورد اعتراض را باطل کند. اگر کل وصیت‌نامه باطل شناخته شود، عواید احتمالاً طبق قوانین ایالتی مبنی بر نبود وصیت تقسیم می‌شودِ مگر اینکه وصیت‌نامۀ باطل قبلی وجود داشته باشد که احیا شده باشد و برای انحصار وراثت پذیرفته شده باشد.

اگر شخصی بدون وصیت بمیرد (معروف به مرگِ «بدون وصیت‌نامه»)، دادگاهِ انحصار وراثت یک نمایندۀ شخصی (معروف به «مدیر») منصوب می‌کند. تفاوت عمده بین وصیت‌داشتن و بی‌وصیتی در هنگام مرگ در این است که دارایی بدون وصیت براساس قانون ایالتی (معروف به «توارث بی‌وصیت») تقسیم می‌شود. دارایی وصیت‌شده براساس دستوراتی که متوفی در وصیت‌نامۀ خود به‌جا گذاشته تقسیم می‌شود.

اگر وصیت‌نامه‌ای گم شود یا پیدا نشود، حقایق و شرایط خاص و قانون ایالت تعیین می‌کند که چه اتفاقی می‌افتد. به‌عنوان مثال، اگر وصیت‌نامه به‌دلیل اینکه متوفی آن را آگاهانه باطل کرده مفقود شده باشد، وصیت‌نامۀ قبلی یا قوانین مربوط به توارث بدون وصیت‌نامه تعیین می‌کند که دارایی متوفی به چه کسی تعلق می‌گیرد. یا اگر وصیت‌نامه‌ای به‌دلیل این مفقود باشد که در گاوصندوقی که در آتش‌سوزی از بین رفته است نگهداری می‌شد، چنانچه شواهدی وجود داشته باشد دال بر این که متوفی به‌درستی وصیت‌نامۀ اصلی را امضا کرده است، دادگاه انحصار وراثت ممکن است رونوشت وصیت‌نامه (یا پیش‌نویس وکیل یا پروندۀ رایانه‌ای) را بپذیرد.

قوانین ایالتی که متوفی در آن اقامت دائم داشته است، تعیین می‌کنند که چه کسی وارث دارایی منقول متوفی (در هر کجا که باشد) و دارایی غیرمنقول متوفی واقع در داخل ایالت است. به همین دلیل است که انحصار وراثت تقریباً همیشه در ایالت زادگاه متوفی ثبت می‌‌شود.

اگر متوفی دارای اموال غیرمنقول در ایالت دیگر بود، قوانین آن ایالت تعیین می‌کند که اموال غیرمنقول چگونه تقسیم می‌شوند. علاوه بر ایالت محل سکونت، در هر ایالت که دارایی غیرمنقول موجود باشد، انحصار وراثت وجود خواهد داشت. هر ایالت روش خاص خود را برای تقسیم اموال غیرمنقول متوفی دارد.

حتی اگر وصیت‌نامه وجود داشته باشد، ابتدا وصیت‌نامه در ایالت محل سکونت پذیرفته می‌شود، سپس باید در هر ایالت که متوفی دارای اموال غیرمنقول بوده است، برای انحصار وراثت ارائه شود.

به فرایند اضافی انحصار وراثت «انحصار وراثت فرعی» می‌گویند. برخی از ایالت‌ها بر انتصاب یک نمایندۀ شخصیِ محلی برای ادارۀ اموال در آن ایالت تأکید دارند.

بخشی از فرایند انحصار وراثت، اطلاع‌رسانی فوت به طلبکاران است. الزامات اطلاع‌رسانی‌ متفاوت هستند. در برخی موارد، باید اطلاع‌رسانی مستقیم انجام دهید. در موارد دیگر، باید در یکی از روزنامه‌های شهری که متوفی در آن زندگی می‌کرد، اطلاعیه‌ای منتشر کنید.

طلبکاران باید در مدت معین بابت مبالغ قابل پرداخت، مطالبه‌ای را در دادگاه ثبت کنند. اگر مجری مبلغ مطالبه شده را تأیید کند، صورت‌حساب از ماترک پرداخت می‌شود. اگر مجری مطالبه را رد کند، طلبکار باید بابت وصول طلب شکایت کند.

اگر پول کافی برای پرداخت همۀ بدهی‌ها وجود نداشته باشد، قانون ایالتی تعیین می‌کند که چه کسی اول طلبش را دریافت می‌کند. نمایندۀ شخصی به احتمال زیاد اموال را برای پرداخت مطالبات تأیید شده طلبکار خواهد فروخت.

مابقی مطالبات به‌تناسب پرداخت می‌شوند. (برای اطلاعات بیشتر، به «ادعاهای بستانکار» در بخش «مدیریت اموال ورثه‌ای پس از انتصاب»* این وب‌سایت مراجعه کنید.)

*احتیاط: این لینک شما را به بخش دیگری از وب‌سایت منتقل می‌کند که بسیار پیچیده است. برای کمک به درک اطلاعات ممکن است به یک وکیل نیاز داشته باشید.

به‌طور کلی، خیر. قانون می‌گوید شما نمی‌توانید بدون رضایت خود مسئول بدهی‌های عمومی دیگران باشید.

ذی‌نفعان نباید مجبور به پرداخت به طلبکاران فقط به دلیل ذی‌نفع‌بودن آنها باشند، مگر اینکه متوفی دارایی خود را اندکی قبل از مرگ به اشخاصی واگذار کرده باشد، یا به‌نحوی هماهنگ با آنها برای کلاهبرداری از طلبکاران عمل کرده باشد.

ممکن است پس از پرداخت طلب طلبکاران، چیزی در ماترک برای ذی‌نفعان باقی نماند. اما، ذی‌نفعان به طلبکاران بدهکار نخواهند بود.

با این حال، اگر فرزندان یا ذی‌نفعان اموال یا منافعی را از متوفی یا دارایی او گرفته باشند، یا مسئولیت امور متوفی، یا پرداخت تضمین‌شده را بر عهده گرفته باشند، ممکن است به‌طور جداگانه مسئول برخی یا تمام بدهی‌های متوفی باشند.

برای اهداف مالیاتی فدرال و ایالتی، فوت به معنای دو چیز است:

• تاریخ پایان آخرین سال مالیاتی متوفی برای تسلیم اظهارنامه، مالیات بر درآمد را مشخص می‌کند، و
• یک نهاد جدید و مجزا برای اهداف مالیاتی به نام «دارایی» ایجاد می‌کند.

برای مالیات‌های فدرال، ممکن است لازم باشد یک یا چند فرم زیر را پر و ارسال کنید. (به درآمد متوفی، اندازه دارایی و درآمد حاصل از دارایی بستگی دارد):

• فرم نهایی 1040 اظهارنامۀ مالیات بر درآمد فدرال (اظهارنامۀ مالیات بر درآمد شخصی متوفی)
• فرم 1041 اظهارنامۀ مالیات بر درآمد امانی فدرال برای دارایی
• فرم 709 اظهارنامه(های) مالیات بر هدیۀ فدرال
• فرم 706 اظهارنامۀ مالیات بر املاک فدرال

بابت مالیات‌های کالیفرنیا، مجری باید هرگونه اظهارنامۀ مالیات بر درآمد ایالتی موردنیاز، اظهارنامه‌های مالیات بر درآمد امانی ایالتی در طول دورۀ انحصار وراثت، مالیات بر دارایی و اظهارنامه‌های مالیات بر هدیه را ارائه کند. ممکن است مالیات‌های دیگری نیز وجود داشته باشد؛ مانند مالیات بر دارایی منقول و غیرمنقول، مالیات کسب‌وکار، و هرگونه مالیات ویژۀ ایالتی. مجری باید مالیات سال‌های قبل از فوت متوفی را نیز بررسی کند. (برای اطلاعات بیشتر، به «مالیات‌ها» در بخش «مدیریت اموال ورثه‌ای پس از انتصاب»* این وب‌سایت مراجعه کنید.)

*احتیاط: این لینک شما را به بخش دیگری از وب‌سایت منتقل می‌کند که بسیار پیچیده است. برای کمک به درک اطلاعات ممکن است به یک وکیل نیاز داشته باشید

شاید. اگر شما و همسرتان از حساب بانکی و کارت‌های اعتباری، چک و... مشترک استفاده می‌کردید، ممکن است مجبور شوید قبوض را بپردازید.

اگر کارت‌های اعتباری یا حساب‌ها فقط با اطلاعات همسرتان به‌عنوان مرجع باز شده باشند، ممکن است مسئولیتی بر عهدۀ شما نباشد.

طلبکاران معمولاً قبل از تقسيم باقیمانده دارایی متوفی بين ورثه‌ها، طلب‌های خود را از آن می‌گيرند. هر مورد به شرایط بستگی دارد. با یک وکیل باتجربه صحبت کنید.

ابتدا موضوع را با دادگاه انحصار وراثت در شهرستان ایالتی که متوفی در آن زندگی می‌کرد، بررسی کنید.

اگر وصیت‌نامه ثبت شده باشد، احتمالاً برای مشاهده در دسترس عموم قرار خواهد گرفت. و می‌توانید یک رونوشت از آن تهیه کنید. یا می‌توانید یک وکیل محلی یا دفتر خدمات حقوقی را استخدام کنید تا جست‌وجو کند و یک نسخه برای شما دریافت کند.

اما بسیاری از مردم، حتی با داشتن دارایی‌های قابل‌توجه، بدون وصیت می‌میرند.

و اگر متوفی تمام دارایی را از طریق سند امانت فرد زنده یا قرارداد مالکیت مشترک در اختیار داشته باشد، ممکن است نیازی به اثبات وصیت نباشد.

قانون می‌گوید باید وصیت‌نامه را نزد دادگاه عالی شهرستانی که متوفی در آن زندگی می کرد، «گرو بگذارید»، حتی اگر انحصار وراثتی در کار نباشد. هیچ هزینه‌ای در کار نیست.

اما دادگاه برای افرادی که هنوز زنده هستند وصیت‌نامه نمی‌پذیرد!

هنگامی که زمان بسته‌شدن پروندۀ انحصار وراثت و تقسیم دارایی می‌رسد، به‌طور خودکار از برخی از دادخواست‌های ثبت شده، ازجمله دادخواست تعیین نمایندۀ شخصی و دادخواست نهایی مطلع خواهید شد. اگر نمایندۀ شخصی بخواهد اموال غیرمنقول را بفروشد، باید یک اطلاعیۀ اقدام پیشنهادی نیز دریافت کنید. اگر می‌خواهید رونوشت‌های همۀ چیزهایی را که در دادگاه انحصار وراثت دربارۀ دارایی ثبت شده است دریافت کنید، یک «درخواست برای اطلاعیۀ ویژه» تنظیم کنید. هیچ هزینه‌ای برای ثبت این سند لازم نیست. اگر سؤالی دارید می‌توانید مستقیماً با نمایندۀ شخصی تماس بگیرید. همچنین می‌توانید با وکیل دارایی تماس بگیرید. اما به خاطر داشته باشید که وکیل برای نمایندۀ شخصی کار می‌کند نه وراث. اگر راجع به نحوۀ رسیدگی نمایندۀ شخصی به دارایی نگرانی دارید، با یک وکیل صحبت کنید.

در اکثر موارد این مراحل دنبال می‌شوند:

برای مشاهدۀ نمودار فرایند انحصار وراثت، در اینجا کلیک کنید. بهتر است قبل از ادامه نگاه کنید. در این وب‌سایت بخش‌های دیگری دربارۀ مدیریت وراثت وجود دارد. اما اطلاعات آن بخش‌ها بسیار پیچیده هستند. برای کمک به درک اطلاعات ممکن است به یک وکیل نیاز داشته باشید: 

• تهیۀ دادخواست برای انحصار وراثت
• مدیریت اموال انحصار وراثتی پس از انتصاب
• بستن پروندۀ انحصار وراثت و تقسیم اموال انحصار وراثت